Loe raamatut: «Druga wojna światowa. Dzień po dniu»

Font:

ISBN 978-5-4490-6797-5

Książka powstała w inteligentnym systemie wydawniczym Ridero

Powstanie III Rzeszy

Widok Trzeciej Rzeszy (imperium), jak miał 13 lat i 13 dni, według niektórych historyków, zasługa jednej osoby – Adolf Hitler (Gidlera). Nazwisko jest identyczne ze znaczeniem «leśnik, dozorca». Jedynym przyrodnia siostra – Paula, artystą, żył do 1960 roku, pół-siostra Angela (ojcowskiego), gospodyni aż do 1949 roku, a jej syn Leo Hitler został przechwycony podczas bitwy pod Stalingradem, a oferowane do wymiany syna Stalina Jakowa. Brat Edmund umiera w młodym wieku.

W 1908 r. Hitler nie zdał egzaminów na Wiedeńskiej Akademii Sztuk, ale od 1909 r. Sprzedaż jego obrazów zaczyna przynosić solidne dochody. A.G. studiuje angielski i francuski w ilości wystarczającej do obejrzenia filmów tych krajów w oryginale, jest aktywnie zainteresowany uzbrojeniem armii świata i polityki. Podawać „dla Czesi i Węgrzy,” armia austriacka nie chce, ale w 1914 roku, wraz z wybuchem I wojny światowej, z prośbą, aby złożyć wniosek do służby w Bawarii (Niemcy) armii. W 1918 r. Hitler został otruty gazem chemicznej skorupy eksplodującej w pobliżu Anglików. Na wpół stracił wzrok, prowadzi ślepych towarzyszy ze strefy ostrzału. To właśnie w tym czasie, według jego zeznań wraz z wiadomością o kapitulacji Niemiec, dostaje objawienie o odrodzeniu Rzeszy i cudownie uzdrowiony. Według mitologii, być może, ma rzeczywiste korzenie Hitlera (1), aby otrzymać propozycję od lekarza, silnego hipnotyzera, że był mesjaszem narodu niemieckiego i dlatego trzeba zobaczyć. Lub (2) zawiera umowę z przedstawicielem sił ciemności, że zostanie wydana władzę przez 13 lat i 13 dni (30 stycznia 1933 roku – 30 kwietnia 1945) dla elewacji narodu niemieckiego.

W listopadzie 1923 r. Kurs niemieckiego znaku wynosi 4,2 tryliona dolarów amerykańskich. W 1924 r., Równolegle do niego, nieoficjalna jednostka monetarna – tzw. znak najmu zabezpieczony zastawem nieruchomości. Stawka dla zwykłego znaku wynosi jeden do jednego tryliona. Kilka miesięcy później, nie jest uzasadniony Reichsmark (RM), która jest równa jej wartości nominalnej w, a obie te waluty, tak aby nie podważać zaufania ludności, pozostają w obiegu. Koszt jednego RM – 2,5 grama czystego srebra, który w obecnym tempie wynosi około 150 rubli. Pojawienie się tych nazw zawiesza hiperinflację (5000%, emisja zarobków – dwa razy dziennie, ludzie głodują).

Miliard niemieckich marek w 1923 roku. Do tego czasu Niemcy nazywano Republiką Weimarską. Jakoś okazało się, że podział kraju może być ograniczony, co zapewnia hiperinflację (Nadrenii przygotowywał się do oderwania). Ceny podwajały się co trzy dni, w obiegu był tzw. Papierowy znaczek (Papiermark). Kufel piwa kosztował cztery miliardy. W 1924 r. Inflacja została zatrzymana. W połowie lat dwudziestych republika osiągnęła pewne sukcesy gospodarcze i polityczne, ale od 1929 r. Wysiłki bankierów, którzy podnoszą stopę dyskontową (z reguły nieetyczni Niemcy), tworzą nowy, choć nie tak silny, spadek. Ostatecznie Niemcy decydują, że wyjście jest w nowych przywódcach i III Rzeszy

Pięć bilionów «papierowych» marek w 1923 roku

Wypożycz ocenę. Dostarczony z potencjałem przemysłowym, nieruchomości, bardzo popularny. Stawka wynosi jeden do biliona «Pipermaroks»

Jest to dość solidny projekt i wykonanie Reichsmark z 1942 roku. Widoczna jest surowa estetyka nowego porządku państwowego. Wynagrodzenie porucznika niemieckiego (Obersturmfuhrer) wynosi 220 marek miesięcznie. Siła nabywcza marki w głównym zestawie produktów i usług jest prawie taka sama, jak w przypadku nowoczesnych 7,5 dolara. Kurs do amerykańskiej waluty, o dziwo, pozostał stabilny, aż do 1945 roku

Symbolem włoskiego (pierwotnego) faszyzmu jest wiązka fascias (łacińskich fasces – rods), brzoza lub wiązów, pręty związane czerwoną wstążką, z siekierą w nich. Ta symbolika w Rosji nie jest zabroniona, jest używana przez takie podmioty państwowe jak Federalna Służba Penitencjarna i Federalna Służba Komornikowa

Emblemat hiszpańskich faszystów, inaczej – franciści, fangangiści, partia Falange Española. Strzały i jarzma są symbolami unifikatorów Hiszpanii, monarchów katolickich Izabeli Pierwszego Kastylijczyka i Ferdynanda Drugiego Aragonii. Ta forma faszyzmu istnieje nawet po zakończeniu II wojny światowej, aż do 1975 roku – czasu naturalnej śmierci dyktatora Franco Franco

Krata – symbol cierpienia dla wolności, emblemat nacjonalistycznej «gwardii żelaznej» Rumunii

Symbol polskiej falangi. Polacy są gorącymi nacjonalistami, nie uznają pokrewieństwa ze Słowianami, szukają swoich bohaterskich poprzedników w pół-mitycznym plemieniu Sarmatów, a nawet plemion germańskich. Niezależnie od tego, na początku drugiej wojny światowej jeden nacjonalizm niemal całkowicie niszczy drugi, a ta okoliczność niewątpliwie pomaga aliantom pokonać

Symbol chorwackiego «Ustashi» (chorwacki «Ustaše» – «Insurekcja»). Główną ideą tych, którzy uważają się za zstąpionych, jest państwo monopolistyczne, antysemityzm, serbofobia, nacjonalizm, roszczenia terytorialne wobec Serbii. Pod rządami niemieckimi Ustash wraz z bośniackimi muzułmanami tworzy korpus Waffen SS, liczący około 113 000, fizycznie niszcząc 400 000 Serbów, Żydów i Cyganów. Powojenna polityka Jugosłowiańskiego przywódcy Josipa Broża Tito – «Zapominając o wszystkich złych» prowadzi tylko do tego, że na początku lat 90-tych nieskruszeni chorwaccy nacjonaliści kontynuują nawrót i rozpętują krwawą wojnę domową

Flaga Narodowej Socjalistycznej Partii Węgier «Skrzyżowane strzały». W rzeczywistości «Skrzyżowane strzały» i jego jedyny przywódca, Ferenc Salashi, rządzą równolegle z rządem Miklosa Horthy’ego. To Horthy inicjuje wejście swojego państwa w II wojnę światową. Głównym celem na początku ekspansji – powrót znacznych obszarach, ponad połowę kraju, stracił Węgry na mocy traktatu wersalskiego. Co więcej, niefaszystowscy formalnie Węgry, niezależnie od tego, czy są, czy też nie, zmuszeni są do udziału we wszystkich operacjach wojskowych hitlerowskich Niemiec. W październiku 1944 r. Rząd Horthy ogłosił rozejm z ZSRR. Oddział sabotażystów Otto Skorzeni porywa syna Horty’ego. Pod takim naciskiem głowa państwa przekazuje władzę Ferencowi Salashi i odchodzi od biznesu. Strona «Skrzyżowane strzały» obowiązuje do marca 1945 roku.

…Droga do władzy została ustalona po tym, jak Hitler został wysłany na kursy propagandystów wojskowych: jego przemówienia zostały zauważone przez wpływowych ludzi. Czternaście lat później A.G. staje się jednocześnie Reichspresident i Reichskanzlerom; Te długie nazwy są skracane do słowa «Fuhrer» – «przywódca».

Pierwszy przemówienie Hitlera w tym poście są zredukowane do definicji świata jako wartość bezwzględna, ale i tak powinno być osiągnięcie zwrotu gruntów utraconych przez Niemcy w wyniku wielkiej wojny.

Punkt orientacyjny niemieckiego Fuhrera – ruch "czarnych koszul" we Włoszech. Od 1919 r. Ten południowy kraj przeżywa "czerwone dwa lata". Pracownicy organizują komitety wyborcze na temat bezpośredniego modelu Sowietów w Czerwonej Rosji, przejmują przedsiębiorstwa i próbują kontrolować je mniej lub bardziej skutecznie. Przykład obraz ZSRR w ogóle, inspiracją włoskiego proletariatu nie działa: jest to wojna domowa, fizyczne zniszczenie klas, wzajemnej goryczy, niekontrolowane, wydaje się całkowicie nikogo, struktur władzy. Czerwony dwuletni okres zostaje zastąpiony przez drugą rocznicę czarnych. W październiku 1921 r. Eskadra, ochotnicza milicja bezpieczeństwa narodowego, w liczbie około 5000 osób, organizuje marsz do Rzymu. Król Włoch Victor Emmanuel spotyka się z szefem faszystów Benito Mussolini, co potwierdza go jako premiera.

Główną ideą duetu Mussolini jest państwo korporacyjne, zjednoczenie klas na podstawie wspólnej narodowości i świadomości wyłączności ich państwa. Wprowadzono w szczególności przepisy dotyczące niedopuszczalności małżeństw mieszanych Włochów z rasami spoza Europy. Dialektyka faszyzmu odrzuca spokój, spokój jako rodzaj wartości bezwzględnej, rozpoznaje wojny i innych wstrząsów konieczne środki poprawy ludzkości.

Ogólnie rzecz biorąc, włoski faszyzm jest znacznie łagodniejszy niż narodowy socjalizm Hitlera. Cokolwiek to było, korporacyjne państwo zapewnia swoim obywatelom stabilność, pracę, kawałek chleba i trochę entuzjazmu. Z powodzeniem walczy z, jak się wydaje, narodową marką i katastrofą Włoch – mafii. Jednak zapłata za taki sposób zjednoczenia mas, choć z pewną zwłoką – udział w wielu krwawych bitwach bloku Osi na Południu i Wschodzie.

Ideologia faszyzmu, w większym lub mniejszym stopniu, posiadanie wielu krajach europejskich: Hiszpanii, Francji, na Węgrzech, w Austrii, Rumunii, Chorwacji, Portugalii, itd. W Japonii, od 1938 roku, w rzeczywistości wcześniej, napędzany przez plan dla «Wielkiej Azji Wschodniej … «wolne od wpływów europejskich, ale pod bezpośrednią kontrolą Krainy Wschodzącego Słońca; która obejmuje, między innymi, całe Chiny. Militaryzm nie jest całkiem faszyzmem, ponieważ nie jest związany z jednym charyzmatycznym dyktatorem. System ten polega na kontrolowane napięcie w społeczeństwie, tworząc wizerunek wroga zewnętrznego zdradliwe, obrzęk poza środkiem gospodarki wojennej (nawet kosztem ważnych programów społecznych), rozległy ekspansji zagranicznej.

Możesz kłócić się o ukryte źródła stopniowo rozwijającego się niepojętego działania. Jednym z nich, zazwyczaj nie wspominanym przez historyków, jako coś nieznaczącego, jest masowe użycie wojsk niemieckich, ludności i przywództwa Rzeszy, substancji psychotropowych. Palenie tytoniu nie jest mile widziane, chociaż w sytuacji walki jest to prawdopodobnie najlepszy sposób na złagodzenie stresu. W trakcie «Pills of cheerfulness», pervitin (metamfetaminy), oficjalny składnik diety walki niemieckich żołnierzy. Narkotyk generującego uczucie wszechmocnego bezkarności złośliwy psychoaktywną, część jedzenia, na przykład, «zbiornika czekolada» i czekoladki. Masowo stosowane od 1938 roku. Wehrmacht otrzymuje około 12 milionów tabletek miesięcznie od Temmler and Knoll, z zalecaną dawką 2 tabletek dziennie. Według niektórych doniesień, na początku inwazji na Francję produkcja osiąga 833 000 tabletek dziennie. Hitler nie pali tytoniu, ale przyjmuje pervitin od swojego osobistego lekarza Theodora Morrella od 1936 r. (Właściwie początek ekspansji); od 1943 r. – kilka dawek dziennie.

Ten lek dodatkowo mobilizuje siły, tak jakby ciało otrzymało sygnał niebezpieczeństwa – chociaż w rzeczywistości nie może być zagrożenia. Ale później, po takiej stymulacji energetycznej prowadzącej do licznych urazów, komórki nerwowe umierają setki tysięcy dziennie. Interesujące jest to, że lek jest zalecany do masowego spożycia, jak panaceum, nawet, na przykład, do leczenia oziębłości kobiecych i ułatwienia porodu. Nie można powiedzieć, że władze niemieckie wyraźnie promują rozprzestrzenianie się perwityny; ale wcale nie zakłócają jej rozprzestrzeniania się.

… W 1930 r. Niemcy produkują 200 ton heroiny, wdrażają także produkcję innych, tańszych leków syntetycznych. Zagraniczne terytoria zostały utracone, zgodnie z traktatem wersalskim, jednak wiele krajów Ameryki Łacińskiej jest gotowych dostarczać surowce. Po pierwsze, dążenie do osobistej władzy nad świadomością obywateli Narodowego Socjalistycznej Partii Niemiec (NSDAP) zdecydowanie przeciwny używania opiatów. Wprowadza pojęcie „własnego ciała należy, przede wszystkim, rodziny i narodu”, w przeciwieństwie do tego, wydaje się być bardzo dekadencki teza Republiki Weimarskiej „Twoje ciało należy tylko do ciebie” Jednak leki syntetyczne, obecnie nazywane "stymulantami energetycznymi", dzięki, oprócz wszystkiego, Hitlerowi, po prostu wyskakują z listy zakazanych narkotyków.

W 1929 roku w Norymberdze, jest «Krajowy Związek Socjalistycznej niemieckich lekarzy,» wraca do stanu na koniec 1933 roku 11 000 uczestników (23% niemieckiego personelu medycznego). W oparciu o dane swoich pacjentów tworzą «pliki archiwów dziedziczności». Podstawową ideą – obłąkany ludzie nie mają prawa istnieć – co do celów ludzkości i pomyślności narodu, powinien w jakiś sposób, aby złamać. Już od 1933 roku przedstawiciele stanowiskach kierowniczych unia zawieszone, nieformalnie dysponowania stopniowego zmniejszenia racji żywnościowych pacjentów powierników i instytucji medycznych – aż do śmierci.

W dniu 9 października 1935 roku, to jest prawie legalnie uruchomić programu T-4 (od nazwy ulicy Tigarentshtrasse, blok 4, gdzie siedziba organizacji), mające na celu zmniejszenie populacji Niemiec, według wzoru z 1000: 10: 5: 1. Z tysiąca osób dziesięciu jest niepełnosprawnych – pięciu z nich powinno być wspomaganych, a jeden fizycznie wyeliminowany. Planck wschodzi: teraz następuje "Zniszczyć wszystkich, którzy nie mogą pracować wydajnie i nie tylko pozbawieni rozumu". Do 1 września 1941 r. W niemieckich szpitalach zabito 70 273 obywateli, co najmniej 885 milionów marek zostało uratowanych dla armii i rządu. Jednocześnie niemieccy lekarze pracujący w programie otrzymują zasiłek pieniężny bardziej niż gdziekolwiek indziej w Rzeszy. Dla każdego „przetworzonego pliku”, czyli śmierć pacjenta, wypłaca się opłatę w wysokości 100 Reichsmark – plus wykorzystanie pozostających w toku aż do końca miesiąca Stamp Food zabity, rodzina rozliczeniowy za ich treść ma na określony czas i, w rzeczywistości, złote korony.

Zniszczone i nieuleczalnie chore dzieci, a później – młodzież do 17 lat, z diagnoz zespołem Downa, małogłowie, wodogłowie, wszelkiego rodzaju deformacje, paraliż, i tak dalej. Wartość życia każdego dziecka ustalana jest zgodnie z kryteriami ekonomicznymi. Rodzice są informowani o śmierci dzieci w wyniku zapalenia płuc lub innych fikcyjnych przyczyn. Ciało jest i tak kremowane.

Ponadto, około 400 000 osób, z dowolnie rozpoznanym (częściej – «schizofrenii»), czasami – wrogowie polityczni Rzeszy, od 1943 do 1945 roku, podlegają przymusowej sterylizacji.

Dlatego szpitale III Rzeszy są zwolnione z byłych pacjentów szpitali. Jednak wejść w życie pewne ukryte prawa odpłaty, szpitale szybko uzupełniane rannych na froncie, w wyniku czego rośnie częstszych nalotów.

Taka polityka NSDAP przestaje zadowolić nawet niektórych wpływowych funkcjonariuszy. W końcu bardzo ważkie przesłanie fermentu w umysłach dociera do uszu Hitlera przez Hannę Reich, osobistego pilota Fuhrera. Do sierpnia 1941 r. Program T-4 w Niemczech jest częściowo ograniczony, jego główne struktury, wyszkolony personel medyczny, ruchome komory gazowe przemieszczają się na wschód. Tutaj zabijanie ludzi odbywa się poprzez wprowadzenie barbituranów, częściej poprzez elementarne "obniżenie" diety do zera. Całe terytorium Związku Radzieckiego (w tym państw bałtyckich), a także w Polsce, niemieccy lekarze zabić miliony „ostarbeiters” oraz nieznana liczba żołnierzy niemieckich z poważnymi urazami.

… W 1934 r. Odpisano 97% długów Niemiec wobec Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych (łącznie 23,3 mld marek). Ten akt jest podyktowany podobną decyzją i innymi krajami w Europie. Szwajcaria zgadza się sprzedawać złoto Reich dla Reichsmark; później nie lekceważy przyjęcia setek kilogramów złotych koron z obozów koncentracyjnych.

Wojna secesyjna w Hiszpanii

Po upadku 1931 r. Monarchia, nowy republikański rząd Hiszpanii, zniósł arystokratyczne tytuły, znacznie zredukował siły zbrojne, przejął nadmiar ziemi od właścicieli ziemskich (ponad 200 hektarów). Już nie popularny wśród większości ludności, nadmiernie upolityczniony i stronniczy kościół, jest oddzielony od państwa.

Wszystkie te reformy są przeprowadzane nieodpowiednio i wywołują silny sprzeciw ze strony znacznej części społeczeństwa. Bunt rozpoczyna się 17 lipca 1936 r. W hiszpańskim Maroku. 18 lipca rzuca się w rzeczywistości w Hiszpanii. Po stronie putschistów – 80% najwyższych oficerów, głównie sił lądowych. Od 27 lipca rebelianci zaczynają otrzymywać pomoc wojskową i techniczną z Niemiec i Hiszpanii – bombowce SM-81, Yu-52, czołg CV3 / 33, a także liczni wolontariusze. Dopiero 16 października republikanie ogłaszają utworzenie własnej, regularnej Armii Ludowej, w skład której wchodzą radzieccy specjaliści wojskowi i międzynarodowe brygady antyfaszystowskie. W połowie października przybywa do Hiszpanii pierwsza wysyłka myśliwców I-15, bombowców ANT-40 i (300) czołgów T-26 (z załogami radzieckimi). Część ładunku wojskowego płynie drogą morską, zagrożona złapaniem lub zniszczeniem (na dole znajdują się trzy statki), częściowo – koleją przez Francję. Na ulicach bombardowanych przez Legion Sił Powietrznych «Condor» w Madrycie, dwa tygodnie to zacięte walki, po rekolekcjach rebeliantów-franciaków. Jednak rząd Franco jest uznawany przez Niemcy, Włochy, Portugalię, wiele państw Ameryki Łacińskiej. W lutym 1937 r. Doszło do drugiej bitwy o Madryt. Francoiści (Hiszpanie i Włosi) zbliżają się do stolicy, zatrzymują ich rozproszone części republikanów i radziecka brygada pancerna T-26 generała Dmitrija (Pablo) Pawłowa.

I-15 (często – «zadarty nos») polutoraplan (niższy skrzydło ma znacznie mniejsze pole) Polikarpow cztery 7, 62 mm. karabin maszynowy, prędkość 370 km. h, zasięg lotu wynosi 750 km. Na jego podstawie powstał I-153, głęboka modernizacja I-15, «Mewa. Wprowadzono chowane podwozie, pojawił się zbrojony guz, stalowe formy są bardziej opływowe. Uzbrojenie: cztery 7,62 mm. karabin maszynowy, 8 niekierowanych pocisków z 82 mm. muszle, do 200 kg. bomby. Prędkość to 410—430 km. h. Zasięg lotu wynosi 740 km. Uruchomiony w 1939 r. (Po wojnie w Hiszpanii), z powodzeniem uczestniczył w konflikcie w Halkin Gol. W fińskiej wojnie okazało się mierne. Gorące lato 1941 roku stało się jasne, że rozwój idei biplanes zresztą z krótkim kadłuba, chwieje «fatties» – wielka pomyłka Polikarpow. W latach 1939—1941 wyprodukowano 3 427 samolotów

I-16 (pseudonim ZSRR – «Ass», «Jastrząb», hiszpański, armia Franco -. «Rata» – zwinny zdobycz «Szczur» republikanie «Mosca» – «Fly», w Chinach – «Yanji» – " przełknięcia»). Pierwszy fighter – nizkoplan w ZSRR. Uzbrojenie – cztery 7,62 mm. Pistolet ShKAS (system Shpitalniy i Andrij Komarytskyi, pierwszy na świecie kurs – 1800 strzałów na minutę, podczas gdy nie zawsze jest zadowalająca niezawodność) lub dwa 20 mm. pistolet i dwa 7,62 mm. pistolet. Prędkość na wysokości – 450 km. h. Zasięg lotu 520 km. Ta maksymalna wydajność powietrzne o jednorzędowym promieniowym silnika. Zadaszenie stanie całkowicie zamknąć, jednak ze względu na częste zakleszczenia, piloci utrzymać je otwarte (jak widać na niemal wszystkie fotografie). Do 1942 roku włącznie (83 samolotów w skrajnym roku) produkowany 10.300 egzemplarzy (nie licząc kilkadziesiąt wyprodukowano w Hiszpanii i Chinach). Wraz z «Mewa» brutal-16 był podstawą radzieckiego samolotu myśliwskiego na początku Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Napędzane przez doświadczonego pilota, to nie był łatwym celem, manewr bitwy z nim asów Luftwaffe próbował uniknąć stwierdzenia, że, jak mówią; «To nie jest konieczne do prowadzenia szczura w kąt». Jednak w miarę upływu czasu I-16

Bf. (Me) – 109 Seria B (Bruno), frankiści myśliwskich dostarczone w drugiej połowie wojny domowej. W tym czasie miał trzy 7,92 mm. pistolet. Na początku drugiej wojny światowej Me-109 dostał cztery karabiny maszynowe lub w drugiej serii dwa karabiny maszynowe plus 30 mm. armata z 60 pociskami. Jako samolot szturmowy miał jedno 250 kg. bomba. Prędkość – przed modernizacją, podczas wojny w Hiszpanii tylko 470 km. h, ale w 1939 r., po wymianie silnika (który stał się nieprzyjemną niespodzianką, głównie dla brytyjskich sił powietrznych) – 570 km. h. W połowie lat czterdziestych jego prędkość osiągnęła 620 km. h. Zasięg lotu wynosi 480 km. W sumie w latach 1937—1945 wyprodukowano 34 000 Messerschmittów – 109

Heinkel 51, wojownik z pierwszej połowy wojny Franków. Praktycznie nie miał szans przeciwko I-15. Uzbrojenie – dwa karabiny maszynowe 7,92 mm., Prędkość 310 km. h, zasięg lotu 550 km.

…Rebelianci zmieniają kierunek głównego ataku i upadają na północ Hiszpanii – Kraj Basków. 26 kwietnia niemieccy piloci zniszczą miasto Guernica. Wzmacnia swoją dyktaturę Franco – jego partia «Spanish Phalanx» pozbywa się wewnętrznej opozycji. W tym czasie oficjalny rząd hiszpański, który chce osiągnąć stabilizację, całkowicie celowo zastępuje kilku ministrów. Pojedynczy silny lider nie pojawia się. Armia republikańska wyczerpuje siły w bezowocnych frontalnych atakach niewielkich przedmiotów.

Uporządkowane według stalinowskich wzorców służby bezpieczeństwa Republiki, zajmują się czołowymi postaciami marksistowskiej Partii Hiszpanii (hiszpańskie PUM), rozwija masowy, ślepy terror. Wielu hiszpańskich komunistów, a także przybywających z całego świata interbrigadovtsy zaczynają się rozczarowywać swoją pracą, ich morale gwałtownie spada. Ostatnie sukcesy Republikanie osiągają na początku ofensywy w mieście Brunet; (na zachód od centrum Hiszpanii), następnie zostają uwikłani w sprzeczne rozkazy, tracą 25 tysięcy ludzi przeciwko 10 tysiącom wrogów, a wraz z nimi pierwotną jedność. 18 sierpnia oddziały republikańskie opuszczają front. 60 000 ludzi zostaje schwytanych.

Włoskie okręty podwodne organizują polowanie na statki, które dostarczają towary wciąż walczące w innych teatrach operacji wojskowych, Republikanie. Na początku września trwa bitwa morska; Frankoński okręt flagowy zostaje poważnie uszkodzony i odjeżdża z konwoju. Zachęceni tym, w zasadzie nieistotnym sukcesem, Republikanie decydują się na przeprowadzenie zdecydowanej ofensywy na lądzie (Saragossa, na północny wschód od Hiszpanii). I znowu, ich 80-tysięczna grupa drenuje się w nieudanych atakach wtórnych osad, a następnie produkuje permutacje personelu personelu, które są również niepotrzebne dla nikogo. Na początku października podjęto nową próbę zaatakowania Saragossy. Główną nadzieją jest teraz dla 50 sowieckich szybkich czołgów BT-5. Nacjonaliści otwierają zastawki kanałów nawadniających. Czołgi omijają jeziora, grzęzną w błocie lub daleko od towarzyszącej piechocie. Bitwa kończy się 17 października. Republikanie tracą 30 000 zabitych i rannych, ponad 30 czołgów, francistów – 20 000 ludzi.

Wheel-caterpillar BT-5. Uzbrojenie: 45 mm. pistolet, 115 pocisków, w połączeniu z działem karabinu maszynowego 7,62. Rezerwacja: czoło, bok ciała 13 mm., Czoło, bok wieży 13 mm. Prędkość wzdłuż autostrady wynosi 52 km. h na gąsienicach, 72 km. h na kółkach. Załoga 3 osób. Waga 11 ton. Rezerwy mocy na autostradzie na torach 150 km, koła – 200 km.; natomiast gumowa felga zużywa się po 150 km. przebieg. Konkretna moc to 35 KM. (wyższa niż w nowoczesnych czołgach). Nacisk na podłoże 0, 65 kg. patrz z gąsienicy gąsienic, 5,65 kg. patrz na kółkach. Liczba pojazdów wyprodukowanych w latach 1933—1934 – 1880. Większość czołgów straciła w pierwszych miesiącach wojny. Od 1942 roku, maszyna jest przenoszona głównie do tyłu, jak szkolenia, niektóre z BT-5 provoevalo aż do 1945 roku, uczestnicząc między innymi w klęsce armii Kwantuńskiej

Karta to CV3 / 33 (Carro veloce CV-33), w przeciwnym razie nazwa firmy – «Ansaldo». Uzbrojenie: dwa 6,5 mm. karabin maszynowy. Rezerwacja: czoło obudowy wynosi 15 mm., Tablica ma 9 mm, czoło wyrębu wynosi 15 mm, płyta ścina się 9 mm. Załoga 2 osoby. Waga 3,5 tony. Prędkość wzdłuż autostrady wynosi 42 km. h. Rezerwa chodu wynosi 150 km. Moc właściwa 12 KM Wydano 1400 kopii

T-26. Zdjęcie konsekwencji późnej bitwy pancernej na Dubno-Łuck-Brody. Pierwszy klasyczny czołg radziecki, który brał udział w wielu bitwach, został uruchomiony po wielu problemach z niedziałającymi silnikami i montażem kadłubów (w tym stali nieopancerzonej). Trudności zostały usunięte po tym, jak producenci mogli wprowadzić zmiany w pierwotnym schemacie, związane ze specyfiką krajowej technologii, zmianami. Uzbrojenie: pierwsza seria – działo 37 mm, 7, 62 mm. karabin maszynowy w dwóch wieżach, a następnie w wersji z jedną wieżą o wysokości 45 mm. pistolet, dwa 7, 62 karabiny maszynowe. Rezerwacja kuloodporne: czoło, bok ciała 15 mm., Czoło, bok wieży 15 mm. Załoga to trzy osoby. Waga 8 ton. Prędkość wzdłuż autostrady wynosi 30 km. h, rezerwa chodu wynosi 120 km. Otrzymałem pochlebne komentarze weteranów Wielkiej Wojny Ojczyźnianej – «na nasz czas dobry czołg, bez którego musielibyśmy być bardzo trudni». Prototyp – angielski (dwie wieże) sześciotonowy «Vickers». Pomimo pewnej różnicy w rezerwacji, mógł trafić swojego przeciwnika, niemiecki T-3 jest prawie tak pewny siebie jak on. Jednak praktyczne szkolenie radzieckiego czołgisty na łodzi-cysternie wynosi 6,5 godziny (czasami 300 metrów, prosto i z powrotem do hangaru), niemieckiego – 50—120 godzin (praktycznie zapasy samochodów pancernych są spalane). Od 1931 do 1941 r. 11218 T-26 (połowa radzieckiej floty czołgów na początku wojny)

ANT-25. Samolot, stworzony w ZSRR specjalnie dla ustanowienia rekordów świata (1933). Maksymalny czas lotu wynosi 75 godzin, zasięg wynosi 12 411 km., Prędkość wynosi 240 km. h. Załoga trzech osób. Wersja wojskowa to DB-1 (ANT-36), prędkość przelotowa wynosi 200 km. h, ładunek bombowy 1000 kg., promień walki 2000 km. W tej formie zbudowano 24 samochody, powietrze rzadko się podnosiło, a na koniec wykorzystano je jako cele na lotnisku. 18 czerwca 1937 ANT-25 z załogą Valery Chkalov, G. Baydukova, Belyakov startuje z lotniska Shchelkova (30 km. Od stolicy) i latać na trasie Moskwa-Biegun Północny-United States of America. Lądowanie odbywa się w Pearson Airfield, Vancouver, Washington (na północny zachód od USA), z ogromnym tłumem ludzi. Później, samolot w rozłożonej formie, na statku wraca do ZSRR, przez nasz czas znajduje schronienie w muzeum Niżnym Nowogrodzie. Jego podwójny, który również poleciał do Ameryki, już pod kontrolą załogi M. Gromova, obecnie znajduje się w muzeum Chkalovsk (Schelkovo). Ze względu na swoją charyzmę V. Chkalov nawiązuje ciepłe, ufne relacje z Amerykanami. Wraca, który stał się pilotem świat gwiazda, na statek «Normandie», przez przypadek, legendy ekranu Marlene Dietrich, niemiecki i amerykańskiej aktorki. Chkalov daje jej bukiet kwiatów, daje oznaki uwagi, itd., Aż do momentu, gdy pojawia się ciągła pogłoska o powieści. Jedno jest pewne: coś takiego jak «soft power», zapisy tylko do zapisu jest często dużo bardziej istotne dla bezpieczeństwa kraju niż stosy drogich broni i głośne oświadczenia, że «wszyscy jesteśmy z was pobije» lub «nasi znajomi – tylko Army i Navy». ANT-25 Voyage wiele do stworzenia atmosfery sprzyjającej rozwiązywaniu problemu przesyłek dużą skalę Lend-Lease w krytycznym roku 1941 – bez których, być może, Związek Radziecki przegrał wojnę

…Po tym nacjonaliści są wdrażane ofensywę w północnej Hiszpanii (prowincja Asturii). Franco – 40 000 osób, 100 pojazdów opancerzonych, 250 samolotów, 250 pistolety, Republikanie – 40.000 bojowników, kilka domowej roboty zbiorniki, 20 samolotów, 80 dział. Nacjonaliści wykorzystali ich sprzętu i zasobów ludzkich umiejętności, bez niepotrzebnych strat i osiągnąć sukces. Ich strata – 10000 zabitych, 30,000 przed nieodwracalną utratą ludzkiego wroga. Ale najważniejsze – Republikanie są nie działa gospodarka. Komunistyczna egalitaryzm negatywnie postrzegane przez rolników, jak i wysoko wykwalifikowanych pracowników, nie wspominając o nominalnej właściciela przedsiębiorstwa. Chłopi nie obchodzi kto nakładać je na wyższy czynsz za grunty – właścicieli lub przewoźników jasnych ideałów. komitety robocze jedzą kredyty rządowe, wiec z jakiegokolwiek powodu, nie produkują broń dla wojska, preferując żadnych przydatnych szybko sprzedane towary. Wynagrodzenia z MO żołnierza – 10 pesety (plus żywności). W 1937 roku ceny żywności gwałtownie rosną, choć nierównomiernie w różnych regionach kraju. kilogram wołowiny w Madrycie o wartości 5, 75 peset, a tuzin jaj 3,75, ale również do tych ustalonych cen rząd republikański, jest praktycznie niemożliwe, aby «dostać».

Do góry go, rozczarowany ZSRR i Francji wycofania swoich najlepszych ekspertów wojskowych. W szeregach republikanów panowania defetyzmu.

Wiosną 1938 roku ma to miejsce wielkiej ofensywy Franco w północno-wschodniej części kraju. Włoski dywizjon lotniczy zbombardowany Barcelona, tymczasową stolicą Republiki, autonomicznej części zdobyciu Katalonii, a następnie skręcić na południe i wyciąć obszar Republikanów w dwóch. W czerwcu nacjonaliści starają się budować na tym sukcesie na południu, w Walencji, ale napotkasz dobrze przygotowaną linię obrony i ponieść znaczne straty.

Pod koniec listopada, Franco zgadza się z faktem, że niemiecka firma będzie właścicielem 75% kapitału w przemyśle wydobywczym w Hiszpanii i 100% w koloniach; Następnie Niemcy wznowi dużych dostaw wojskowych. Republika również, na korzystnych warunkach, zakupu sprzętu w ZSRR, ale Francja, po porozumieniu z Monachium, nie chcą już wejść w konflikt z Niemcami, i zatrzymuje ładunek wojskowy na jego granicy.

Siły zbrojne Franco – 340 000 ludzi, 300 czołgów, 500 samolotów, sprzeciwiać się zdemoralizowane, słabo uzbrojoną 200,000th Armii Republiki w Katalonii. Republikanie nie podejmują walki, nie mają one lekkie i ideały Brygady wraz z 280-TH tysięcy uchodźców cywilnych idą do Francji.

Po tym, nacjonaliści zajęte bez oporu pozostałą czwartą Hiszpanii. I, 1 kwietnia dyktator Franco deklaruje koniec wojny domowej.

Nośności boki strata: Franco (nacjonaliści) – 130 000 ludzi, Republikanie – 320.000.

Przede wszystkim, Hiszpania straciła 510 ton rezerw złota, osiedlając się w Związku Radzieckim (który stanowi, że Hiszpanie znacznie później, że wydano na nich jeszcze).

Na stronie republikanów walczył około 2000 ochotników – pilotów, czołgistów, marynarzy i doradców wojskowych. W walkach i różnych wypadków zabijając 189 ludzi, 56 otrzymało tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Ogólne Pavlov (Pablo) przeżył «czystki», zdefiniowane zadanie stworzenia czysto gąsienicowa zbiornik z potężnym dużego kalibru (po prostu – długa lufą) instrumentu, ale później, jako dowódca Frontu Zachodniego, metuschiysya między rozbitych wojsk i podziałów, w 1941 roku, został stracony. Jenerałowie wytwarzane 22 pilota, 7 z nich były poddawane represji w nadchodzących latach. Niestety, ich pomysł zastąpienia niestabilny, zginęło dużo studentów I-15 (a także I-16 i «Mewa») na myśliwca nowej klasy, był postrzegany jako paniki, a właściwa odpowiedź z najwyższego kierownictwa znalazła nie naraz Ponadto, hands-on doświadczenie konfrontacji letchikov- «hiszpański» z niemieckich samolotów, jak zawsze w ten system ściśle sklasyfikowany, brak wpływu na przebieg treningu bojowej Sił Powietrznych ZSRR nie ma.