Tsitaadid raamatust «Волчья яма»
Куля яна ж забiвае двух — аднаго прама, а другога рыкашэтам, пагадзя.
Во даў Бог чалавеку розум — на ўласную згубу.
Якое жыцьцё, такое й пахаваньне. Ды i ўсё жыцьцё ёсьць, мусiць, заробкi на паховiны, не на што iншае. А некаторыя думаюць - на кар’еру. Кожная кар’ера во -канчаецца ямай. Дык цi варта так дбаць пра яе?
Вунь маманты не прыстасавалiся i ўсе пагiнулi. Цяпер толькi косьцi выкопваюць зь вечнай мерзлаты. Можа, такi лёс напаткае i людзей…
Але маманты ня самi сябе пагубiлi, а нейкiя аб’ектыўныя перамены ў сьвеце. А чалавек? Сам — сябе.
€1,10
Vanusepiirang:
12+Ilmumiskuupäev Litres'is:
10 september 2009Kirjutamise kuupäev:
1998Objętość:
80 lk 1 illustratsioonISBN:
978-5-4467-0097-4Õiguste omanik:
ФТМ
