Tasuta

El arasında

Tekst
Märgi loetuks
Šrift:Väiksem АаSuurem Aa

Qışda gül, nərgizin bitməz,

Zirvən uca, əlim yetməz,

El yeriməz, karvan getməz,

Kəsilər yol, izin, dağlar.

Kəkliklərin qara qonar,

Heç bilməzsən hara qonar,

Nə canlı, cansızı qanar,

Murovun, Qırx-Qızın, dağlar.

Havaların bəyazlaşa,

Qar əriyə, çaylar daşa,

Göldə sonan qaqqıldaşa,

Gəlib görrəm özüm, dağlar.

Seyid sizdən ayrı düşdü,

Sızlamaqdan bağrı bişdi,

Bu nə zülüm, bu nə işdir,

Qan ağlayır gözüm, dağlar.

Laçın

Adın bəlli oldu bütün dünyada,

Heyif, vüqarından yenildin Laçın.

İgidlər qorumuş səni hər zaman,

Satqınlar feli ilə verildin Laçın.

Əzəl satılmışdı şah Qaragölün,

Heç kim inanmazdı satılar elin,

Ayağı altına fitnənin, felin,

Cındır palaz kimi sərildin Laçın.

Varı-dövlətindən əl çəkdi xalqın,

Zəngin sərvətindən əl çəkdi xalqın,

Gözəl nemətindən əl çəkdi xalqın,

Dəyməmiş meyvə tək dərildin Laçın.

Seyid ədalətnən nəzm elə barı,

Qurd quzudan dayanmışdı yuxarı,

El gözüdü, yaxşı görür onları,

Yaxşılar pis kimi göründü Laçın.

Laçından olmuşuq

Eşidin ariflər, bilsin el-oba,

Laçın kimi cənnət cahandan olmuşuq,

Yaşıl meşə, sərin sular, təmiz hava,

Ətir saçan gözəl məkandan olmuşuq.

Sərt qayalar, uca dağlar, zirvəsi qar,

Güneyləri, quzeyləri axar-baxar,

Çiçəyində min bir dərdin dərmanı var,

Dərd sağaldan həkim, loğmandan olmuşuq.

Şır-şır axan dərələri, çayları var,

Dürlü-dürlü, fəsilləri, ayları var,

Gur ovası, hayları, harayları var,

Çal-çağırlı haydan, haraydan olmuşuq.

Talan oldu elimizin dövlət, varı,

Yurdda qaldı böyük-böyük intizarı,

Qan ağlayır əzizlərin məzarları,

Nurlu-nurlu, gordan, məzardan olmuşuq.

Seyid yazır dərdimizi tamam, yarı,

Fil də çəkməz çəkdiyimiz bu azarı,

İtirmişik allı-güllü bir baharı,

Bar-bəhərli yaydan, bahardan olmuşuq.

Seyid Həmidin vətənisən Əliqulu

Hər yanı dərəli, dağlı meşələr,

Seyid Həmidin vətənisən Əliqulu.

Əlinin qulusan, ən qədim eli,

Seyid Həmidin vətənisən Əliqulu.

Babamız Əli də burdan keçibdir,

Sərin bulağının suyun içibdir,

Səndən ötüb keçir Dül-Dülün yolu,

Seyid Həmidin vətənidir Əliqulu.

Hər tərəfdə uca zirvələrin var,

Səndən ilham alıb ucalanıblar,

Dağında daşında nişangah dolu,

Seyid Həmidin vətənidir Əliqulu.

Mirəyal, Çalqaya, Yunusun dağı,

Daşbulaq üstündə qonaq yığnağı,

Söz deyib yazanla doludur dolu,

Seyid Həmidin vətənidir Əliqulu.

Müseyib düzünün qənşəri Çimən,

Qışı ağ çiçəkli, yazı yasəmən,

Əlvan çiçək açır hər meyvə gülü,

Seyid Həmidin vətənidir Əliqulu.

Sərin bulaqların bahar bağların,

Bitkiyə can verir, çoxaldır barın,

Bəhrəli bağların meyvəsi dolu,

Seyid Həmidin vətənidir Əliqulu.

Tufana qərq olmuş bəlalı başın,

Dağılmış, daş üstə qalmamış daşın,

Keşmə-keşli olur tarixin yolu,

Seyid Həmidin vətənidir Əliqulu.

Tarixdir yaradan qəhrəmanları,

Kişili, qadınlı igid canları,

Dünya xalı deyil, yenə də olu,

Seyid Həmidin vətənidir Əliqulu.

Yazırsan yaz, düzünü yaz

Qələm tutub şeir, əsər yazan dostum,

Yazırsan yaz, düzünü yaz.

Nəyə lazım sən yazdığın o əyrilər,

İstəyirsən o əyrinin yüzünü yaz,

Yazırsan yaz, düzünü yaz.

Ağız boşdu, dil yumuşaq,

Söz tökülür qucaq-qucaq,

Yaman gəlir, yaxşı gəlir,

Yamanın yox, yaxşıların sözünü yaz,

Yazırsan yaz, düzünü yaz.

Çox danışan, az iş görər,

Nəsihətdir babalardan, dədələrdən,

Çox danışıq çiy kərpicdir,

Çox uzaqdır bünövrədən,

Az danışıb iş görənin özünü yaz,

Yazırsan yaz, düzünü yaz.

İl dolanır, ay dolanır, gün keçir,

Yaman, yaxşı özünə bir yol seçir,

O yolları yaxşı ara, yaxşı tap,

Yamanların izini yaz,

Yazırsan yaz, düzünü yaz.

Seyid hər vaxt düzü istər,

Sürtülməmiş, sırtılmamış üzü istər,

Düz deyilən sözü istər,

Düz deyənin, düz baxanın gözünü yaz,

Yazırsan yaz, düzünü yaz.

İstə

Seyid dərmanını Xudadan istə,

Namərd dərman bilsə, dərd ala bilməz,

Bəxti qanad açıb, göylərə uçsa,

İgid nərə minər, nər dala minməz.

“Cəhd, çarıq yırtar” – atalar demiş,

Ancaq zəka da var, cəsarət də var,

Tənbəl yatmaqnan heç nə görməmiş,

Bəxti beş gətirsə, dörd ala bilməz.

İnsan qazancının biri qismətdir,

Zəlili olsa da varın, dövlətin,

Mərdin gözəlliyi abır, ismətdir,

Namərd alan adı, mərd ala bilməz.

Seyid hər vaxt deyər sözün düzünü,

Mərdin adın eşit, görmə üzünü,

İlahi bəxş edən halal ruzini,

Vəhşi ala bilməz, qurd ala bilməz.

Gəlmişəm

Fələk məni imtahana çəkmisən,

Fəndlərini seçə-seçə gəlmişəm,

Yollarımda qanqal, tikan əkmisən,

Tikanları biçə-biçə gəlmişəm.