Aż nazbyt sobie miał za ladajaki⁶?
O, próżne dumy! Nie my sobą sami:
Bóg rządzi nami.

Tak napiękniejszej⁷ Narcysus⁸ urody,
Gdy się chciał napić, nachyliwszy, wody,
Jak we źwierciedle, choć nie tego żądał,
Twarz swą oglądał.

Nie widał przedtem oblicza swojego:
Przeto, mnimając kogo być inszego
Pod wodą, swej sie piekności zdziwował
I rozmiłował.

Patrza a patrza, a jem patrza pilniej⁹,
Tym w jego sercu sroga miłość silniej
Cieniem a wodą — kto się nie zadziwi!—
Płomienie żywi.

Chwalę, Kupido, strzały twe; w tej mierze

6. 6 ladajaki — byle jaki, nieważny. [przypis edytorski]

7. 7 napiękniejszej — w rękopisie: napiękniejszy. [przypis redakcyjny]

8. 8 Narcysus (gr. Narkissos) — Narcyz, syn boga rzecznego Kefissosa wzgardził miłością nimfy Echo, za co rozgniewana Afrodyta wzbudziła w nim miłość do własnego obrazu odbitego w wodzie. Nie mogąc miłości tej zaspokoić, Narcyz usechł, a na jego miejscu pozostał biały kwiat, noszący jego imię. [przypis redakcyjny]

9. 9 Patrza (…), a jem patrza pilniej — Patrzy i patrzy, a im uważniej patrzy. [przypis edytorski]